Zasada 4

Zapewnienie, aby wysokiej jakości i włączające kształcenie, szkolenie i uczenie się przez całe życie były prawem i równością dostępną dla wszystkich uczących się i pracowników  jest kluczowe. 52 miliony dorosłych w Europie ma niskie kwalifikacje, aw kilku krajach jedna trzecia pracowników ma bardzo niski poziom podstawowych umiejętności czytania, pisania i liczenia. Podnoszenie umiejętności i przekwalifikowywanie dorosłych w Europie jest zatem obowiązkiem społecznym, a bezrobotni i pracownicy potrzebują skutecznego wsparcia na rynku pracy  bardziej sprawiedliwe technologiczne i ekologiczne przejścia.

Wspólne projekty prowadzone przez partnerów społecznych UE oraz a Wspólne oświadczenie przedstawić dowód, że dostęp do szkoleń pracowników różni się znacznie na całym jednolitym rynku w zależności od statusu umownego, płci i sytuacji społeczno-ekonomicznej pracowników, a prawa do szkoleń różnią się w zależności od różnej wielkości przedsiębiorstw, branż i usług, przedsiębiorstw publicznych i prywatnych, oraz obszary geograficzne w Europie.  Przyjęcie tej zasady powinno również uwzględniać usuwanie dyskryminacji ze względu na status zatrudnienia i uwzględniać wpływ, jaki ma ona na zwalczanie nierówności i promowanie integracji kobiet na rynku pracy.

Konieczne jest wspieranie realizacji pierwszej zasady filaru zrównoważone inwestycje publiczne w kształcenie i szkolenie, wzmocniona dzięki procesowi europejskiego semestru i jasnym celom w tablicy wskaźników społecznych,  oraz przez firmy przyjmujące odpowiedzialność finansową za szkolenie pracowników,  Związek między EFS + a wdrażaniem Europejskiego filaru praw socjalnych jest jasny. Jednak samo zaangażowanie finansowe nie jest wystarczające. W negocjacjach dotyczących kolejnych WRF (2021-2027) pojawia się propozycja, która potencjalnie doprowadziłaby do podwójnego cięcia wydatków z Europejskiego Funduszu Społecznego + (EFS +), w wyniku rezygnacji z dotychczasowego minimalnego udziału środków w ramach polityki spójności wynoszącego 23.1% które państwa członkowskie muszą wydać na projekty EFS +. EFS + powinien być wykorzystywany w taki sposób, aby wszyscy pracownicy, na wszystkich poziomach umiejętności, mogli skorzystać z wysokiej jakości, integracyjnego szkolenia pracowników i płatnego urlopu edukacyjnego prowadzącego do uzyskania kwalifikacji.

Każde państwo członkowskie UE powinno zagwarantowanie dostępu i prawa do edukacji i szkoleń dla osób uczących się w każdym wieku, a kraje, w których takie prawo nie jest zapewnione, powinny podjąć działania w ramach skutecznego dialogu społecznego z partnerami społecznymi, aby wdrożyć pierwszą zasadę. Działania państw członkowskich powinny mieć na celu zwiększenie możliwości pracowników w dostępie do wysokiej jakości szkoleń włączających dotyczących umiejętności zawodowych i podstawowych oraz kompetencji kluczowych, w tym umiejętności cyfrowych, przez całe życie zawodowe. Najlepsza praktyka pokazuje wartość dodaną związków zawodowych w opracowywaniu opartego na prawach podejścia do szkolenia i dalszego kształcenia pracowników, niezależnie od statusu zatrudnienia, oraz z uwzględnieniem perspektywy płci.

Inicjatywa na szczeblu UE mająca na celu utworzenie „indywidualnych kont edukacyjnych” dla osób w wieku produkcyjnym może być jednym z narzędzi, które mogą pomóc w zagwarantowaniu tych praw i mogą stanowić dobre rozwiązanie w zakresie przenoszenia praw do szkoleń. Ponieważ jednak temat ma wpływ na warunki pracy i rokowania zbiorowe w wielu państwach członkowskich, Komisja Europejska nie powinna przygotowywać wniosku bez zaangażowania w ten proces partnerów społecznych. Każda inicjatywa powinna łączyć indywidualny dostęp do szkoleń z prawami zbiorowymi, aby zapewnić, że indywidualne konta szkoleniowe wchodzą w zakres wspólnej odpowiedzialności pracodawców i władz, zgodnie z krajowymi praktykami. Inicjatywa na szczeblu UE powinna określać minimalne standardy, przy pełnym poszanowaniu krajowych systemów szkoleniowych i roli partnerów społecznych, a także musi w pełni przestrzegać istniejących układów zbiorowych i praktyk krajowych w tym sektorze. Ochrona socjalna może interweniować w celu ustanowienia finansowania dla zasady 1, ale powinna iść w parze z lepszą ochroną w miejscu pracy, w tym lepszą ochroną przed (zbiorowym) zwolnieniem. W przeciwnym razie pracodawcy byliby zachęcani do wybierania zwolnień zamiast inwestowania we własną siłę roboczą, aby wspólnie przejść przez transformację.

Działania ustanawiające pozytywną konwergencję warunków życia i pracy

1. Monitoruj i mierz dostęp pracowników do szkoleń, aby osiągnąć minimalną liczbę dni na pracownika i inwestycję pracodawców w szkolenia pracowników.
2. Wystarczające fundusze UE na wspieranie rozwoju umiejętności i uczenia się przez całe życie.
3. Wskaźniki monitoringu: inwestycje przedsiębiorstw na pracownika w porównaniu z agregatami płac na szkolenia zawodowe dostępne dla pracowników.
4. Zapewnienie rządowego wsparcia związkom zawodowym w dostarczaniu pracownikom na poziomie przedsiębiorstwa informacji na temat możliwości szkolenia
5. Zapewnij skuteczne wsparcie nisko wykwalifikowanym pracownikom, aby uzyskać dostęp do szkoleń w zakresie kompetencji kluczowych, umiejętności podstawowych i umiejętności zawodowych.