Strona główna / Rozdział III / Accès aux services essentiels

Zasada 20

Niezbędne usługi Accès aux

Zapewnienie, aby wysokiej jakości i włączające kształcenie, szkolenie i uczenie się przez całe życie były prawem i równością dostępną dla wszystkich uczących się i pracowników  jest kluczowe. 52 miliony dorosłych w Europie ma niskie kwalifikacje, aw kilku krajach jedna trzecia pracowników ma bardzo niski poziom podstawowych umiejętności czytania, pisania i liczenia. Podnoszenie umiejętności i przekwalifikowywanie dorosłych w Europie jest zatem obowiązkiem społecznym, a bezrobotni i pracownicy potrzebują skutecznego wsparcia na rynku pracy  bardziej sprawiedliwe technologiczne i ekologiczne przejścia.

Wspólne projekty prowadzone przez partnerów społecznych UE oraz a Wspólne oświadczenie przedstawić dowód, że dostęp do szkoleń pracowników różni się znacznie na całym jednolitym rynku w zależności od statusu umownego, płci i sytuacji społeczno-ekonomicznej pracowników, a prawa do szkoleń różnią się w zależności od różnej wielkości przedsiębiorstw, branż i usług, przedsiębiorstw publicznych i prywatnych, oraz obszary geograficzne w Europie.  Przyjęcie tej zasady powinno również uwzględniać usuwanie dyskryminacji ze względu na status zatrudnienia i uwzględniać wpływ, jaki ma ona na zwalczanie nierówności i promowanie integracji kobiet na rynku pracy.

Konieczne jest wspieranie realizacji pierwszej zasady filaru zrównoważone inwestycje publiczne w kształcenie i szkolenie, wzmocniona dzięki procesowi europejskiego semestru i jasnym celom w tablicy wskaźników społecznych,  oraz przez firmy przyjmujące odpowiedzialność finansową za szkolenie pracowników,  Związek między EFS + a wdrażaniem Europejskiego filaru praw socjalnych jest jasny. Jednak samo zaangażowanie finansowe nie jest wystarczające. W negocjacjach dotyczących kolejnych WRF (2021-2027) pojawia się propozycja, która potencjalnie doprowadziłaby do podwójnego cięcia wydatków z Europejskiego Funduszu Społecznego + (EFS +), w wyniku rezygnacji z dotychczasowego minimalnego udziału środków w ramach polityki spójności wynoszącego 23.1% które państwa członkowskie muszą wydać na projekty EFS +. EFS + powinien być wykorzystywany w taki sposób, aby wszyscy pracownicy, na wszystkich poziomach umiejętności, mogli skorzystać z wysokiej jakości, integracyjnego szkolenia pracowników i płatnego urlopu edukacyjnego prowadzącego do uzyskania kwalifikacji.

Każde państwo członkowskie UE powinno zagwarantowanie dostępu i prawa do edukacji i szkoleń dla osób uczących się w każdym wieku, a kraje, w których takie prawo nie jest zapewnione, powinny podjąć działania w ramach skutecznego dialogu społecznego z partnerami społecznymi, aby wdrożyć pierwszą zasadę. Działania państw członkowskich powinny mieć na celu zwiększenie możliwości pracowników w dostępie do wysokiej jakości szkoleń włączających dotyczących umiejętności zawodowych i podstawowych oraz kompetencji kluczowych, w tym umiejętności cyfrowych, przez całe życie zawodowe. Najlepsza praktyka pokazuje wartość dodaną związków zawodowych w opracowywaniu opartego na prawach podejścia do szkolenia i dalszego kształcenia pracowników, niezależnie od statusu zatrudnienia, oraz z uwzględnieniem perspektywy płci.

Inicjatywa na szczeblu UE mająca na celu utworzenie „indywidualnych kont edukacyjnych” dla osób w wieku produkcyjnym może być jednym z narzędzi, które mogą pomóc w zagwarantowaniu tych praw i mogą stanowić dobre rozwiązanie w zakresie przenoszenia praw do szkoleń. Ponieważ jednak temat ma wpływ na warunki pracy i rokowania zbiorowe w wielu państwach członkowskich, Komisja Europejska nie powinna przygotowywać wniosku bez zaangażowania w ten proces partnerów społecznych. Każda inicjatywa powinna łączyć indywidualny dostęp do szkoleń z prawami zbiorowymi, aby zapewnić, że indywidualne konta szkoleniowe wchodzą w zakres wspólnej odpowiedzialności pracodawców i władz, zgodnie z krajowymi praktykami. Inicjatywa na szczeblu UE powinna określać minimalne standardy, przy pełnym poszanowaniu krajowych systemów szkoleniowych i roli partnerów społecznych, a także musi w pełni przestrzegać istniejących układów zbiorowych i praktyk krajowych w tym sektorze. Ochrona socjalna może interweniować w celu ustanowienia finansowania dla zasady 1, ale powinna iść w parze z lepszą ochroną w miejscu pracy, w tym lepszą ochroną przed (zbiorowym) zwolnieniem. W przeciwnym razie pracodawcy byliby zachęcani do wybierania zwolnień zamiast inwestowania we własną siłę roboczą, aby wspólnie przejść przez transformację.

Działania visant à fixer un socle minimum de droits au niveau européen

  1. Etudier la viabilité des instruments juridiques de l'UE relatifs aux services publics sur base de l'article 14 du Traité pour développer un cadre réglementaire pour les prestataires de services publics.

  2. Intégrer le Principe 19 dans les directives européennes sur l'accès et les conditions de travail de ressortissants de pays tiers pour raisons d'emploi.

Działania visant à établir une convergence ascendante des conditions de vie et de travail

  1. Voir également le plan d'action anti-pauvreté. Il peut incure des objectifs d'investissements publics dans le logement social.

  2. Développer des critères de référence pour les dépenses publiques dans le cadre du pacte de stabilité et de croissance pour garantir le financement nécessaire pour des services publics universels, abordables et de haute qualité (par ex. Par le biais de la «règle d'or» ).

  3. L'accès à un logement décent doit être garanti.

  4. Soutenir desitives pour intégrer des éléments de services publics et les droits fondamentaux dans les inicjatyw sectorielles européennes pertinentes.