Home / Hoofdstuk III / Werkloosheidsuitkering

Principe 13

Werkloosheidsuitkering

Het stabiliteits- en groeipact (SGP) neigt ertoe de toereikendheid en dekking van werkloosheidsuitkeringsregelingen te verminderen ten gunste van evenwichtige overheidsbegrotingen, maar ten koste van de bescherming van werknemers. Niettemin zijn de werkloosheidsuitkeringen gedaald (vervangingsratio, of duur van de uitkeringen, verplichtingen van de begunstigde die geen verband houden met deelname aan AAMB, enz.). De doelstelling om het in sterkere mate af te stemmen op het actief arbeidsmarktbeleid blijft geldig voor een paar landen. Het is afhankelijk van nationale modellen en de EU harmoniseert de prestaties van activeringsmaatregelen niet. De gevolgen hiervan zijn terug te zien in de nationale rekeningen en armoedecijfers als onderdeel van het benchmarkingproces binnen het EU-semester.

Een EU-initiatief inzake vrij verkeer van werknemers en de overdraagbaarheid van rechten bij overgangen op de arbeidsmarkt kan leiden tot convergentie op het gebied van de rechten van werknemers op toereikende werkloosheidsuitkeringen en / of activeringsmaatregelen bij de overgang van werkloosheid naar werk, of van tijdelijke naar standaard arbeidscontracten .

De Europese Commissie werkt aan een voorstel voor een Europese herverzekeringsregeling voor werkloosheidsuitkeringen​ Het zal waarschijnlijk worden opgevat als een instrument van fiscale stabiliteit in plaats van een arbeidsmarktinstrument, met het ongewenste gevolg dat duurzaamheid relevanter zal zijn dan toereikende prestaties​ Het herverzekeringsstelsel mag niet in strijd zijn met de regels en praktijken van nationale stelsels en mag niet dienen als een nieuw instrument om de lidstaten te disciplineren en / of de nationale stelsels voor werkloosheidsverzekeringen te harmoniseren. Een Europese herverzekeringsregeling voor werkloosheid zou kunnen bijdragen tot het waarborgen van een basisstandaard van ondersteuning tijdens werkloosheidscycli. Het idee om EURS op te richten werd al besproken vóór de uitbraak van Covid-19, maar de economische en sociale gevolgen van de pandemie maken de bespreking van een dergelijk instrument des te noodzakelijker. Het moet duidelijk zijn dat SURE niet in de plaats komt van de noodzaak van een discussie over een meer permanente regeling.

Met betrekking tot benchmarking binnen het Europees semester zou meer nadruk kunnen worden gelegd op jonge werknemers die vooral aan het begin van hun loopbaan door onzekerheid worden getroffen en die soms nog meer worden bestraft binnen het bestaande nationale stelsel van werkloosheidsuitkeringen of zelfs genegeerd worden. Hetzelfde kan gelden voor werknemers tussen 52 en 67 jaar. De kwestie van sancties lijkt ook relevant met het oog op de structurele hervormingen die zich over Europa verspreiden om de toegang van werkzoekenden tot werkloosheidsuitkeringen te verminderen of om meer onzekerheid onder werkzoekenden te creëren door het prisma van bezuinigingen. . Bovendien moet ook de groeiende tendens in sommige lidstaten worden aangepakt om werkzoekenden "onzichtbaar" te maken om op korte termijn politieke voordelen te behalen - te beginnen met jonge NEET's -..

Maatregelen om een ​​minimum aan rechten in de EU vast te stellen, een gelijk speelveld op de eengemaakte markt

  1. Onderzoek de meerwaarde van een rechtsinstrument dat, in het kader van het vrije verkeer van werknemers, een recht op toegang en overdraagbaarheid van rechten op zowel werkloosheidsuitkeringen als AAMB-pakketten voor werkloze werknemers zou vestigen.
  2. Opzetten van een Europese herverzekeringsregeling voor werkloosheid.
  3. Verwijzing naar titel X van het VWEU, vaststelling van wettelijk bindende minimumnormen voor werkloosheidsuitkeringen wat betreft dekking, toereikendheid, het recht op opleiding en de duur van de rechten.

Acties gericht op het bewerkstelligen van opwaartse convergentie in levens- en arbeidsomstandigheden

  1. Benchmarkingsystemen voor indicatoren: langdurige werkloosheid en overheidsuitgaven voor AAMB.
  2. De Europese werkgelegenheidsstrategie en het Europees netwerk van openbare diensten voor arbeidsvoorziening moeten verder worden ontwikkeld.
  3. Ontwikkeling van indicatoren en benchmarks die een opwaartse convergentie stimuleren in de prestaties van werkloosheidsuitkeringsregelingen, ter ondersteuning van de vaststelling van minimumnormen en beschermingskenmerken voor nationale stelsels.