Home / Hoofdstuk III / Gezondheidszorg

Principe 16

Gezondheidszorg

Gezondheidswerkers in heel Europa werken er hard aan om de verspreiding van het COVID-19-virus te behandelen en te stoppen. In veel gevallen wordt hun taak bemoeilijkt door personeelstekorten, ontoereikende faciliteiten en gebrek aan persoonlijke beschermingsmiddelen en testkits. De Europese bestuursorganen en nationale regeringen moeten onmiddellijk maatregelen nemen om ervoor te zorgen dat gezondheidsdiensten de broodnodige noodfinanciering krijgen en om het personeelsbestand op korte termijn te vergroten. Het Europees semester heeft betrekking op duurzaamheid en toegankelijkheid tot gezondheidsdiensten. Bezuinigingsmaatregelen hebben de reikwijdte van openbare diensten en hun toegankelijkheid drastisch verminderd. Aan het begin van het semester 2019 verklaarde het EVV dat de gezondheidszorg en de systemen voor langdurige zorg een bron van grote bezorgdheid en lijden vormen voor een groeiend deel van de EU-bevolking, en onmiddellijke maatregelen vereisen. Meer dan 15 lidstaten presteren zeer slecht op het gebied van gezondheidszorg. De dekking van en de toegang tot langdurige zorg is in verschillende lidstaten onvoldoende. Mantelzorg domineert de sector, ten koste van de diensten en de participatie van vrouwen op de arbeidsmarkt. Hoewel openbare structuren vaak ontbreken, zijn particuliere opties buitengewoon kostbaar en ontoegankelijk, en leiden ze vaak tot een verslechtering van zowel de diensten als de arbeidsomstandigheden in de gezondheidssector. Er werden geen substantiële investeringen overwogen in de afgelopen semestercyclus​ Op middellange en langere termijn zijn hogere overheidsuitgaven voor gezondheid en meer investeringen in volksgezondheid van cruciaal belang, niet alleen om jaren van onderbesteding in veel landen terug te draaien, maar ook om ervoor te zorgen dat het gezondheidspersoneel en de gezondheidsvoorzieningen kunnen voldoen aan de toekomstige eisen. Europa had zelfs vóór de uitbraak van COVID-19 een tekort van ongeveer een miljoen gezondheidswerkers. Overheden moeten hun benadering van volksgezondheid en openbare diensten radicaal veranderen: kortetermijncontracten en onzekere banen in de gezondheidssector zijn niet voldoende om dergelijke noodsituaties het hoofd te bieden.

Toegang tot gezondheidsdiensten en langdurige zorg is een noodsituatie in de EU​ De cyclus van het EU-semester bevorderde "rationalisering" en "kostenefficiëntie", hetgeen impliceert dat structuren worden samengevoegd, een verschuiving van reeds toegewezen middelen, de-ziekenhuisopname van zorg, maar bijna nooit overheidsinvesteringen in het nodige personeel en de nodige diensten. De eigen uitgaven voor gezondheidszorg nemen in veel lidstaten toe​ SGP-regels hebben de reikwijdte van de particuliere markt die gezondheidsdiensten en verzekeringen aan mensen levert. Dit vermindert de toegang tot gezondheidsdiensten, wat een van de belangrijkste redenen is voor onvrede onder de bevolking.

De zorgsector is cruciaal voor het waarborgen van een behoorlijke levensstandaard voor ouderen. De aantrekkelijkheid van de sector moet worden vergroot om de kwaliteit van het werk en de geleverde diensten te verhogen. Er is een hoge incidentie van migranten, zwartwerkers en werknemers zonder papieren in de sector, vooral vrouwelijke migranten. Het is belangrijk om alle kwetsbare gebieden voor mensen die in deze sector werken uit de weg te ruimen en werknemers de kans te geven hun vaardigheden en arbeidsomstandigheden te verbeteren, zowel in hun eigen voordeel als in het belang van de gebruikers.

De EU moet aandringen op een op rechten gebaseerde benadering en overheidsinvesteringen in universele, op solidariteit gebaseerde en gendergevoelige socialebeschermingsstelsels op internationaal, Europees en nationaal niveau. Het moet ook streven naar opwaartse convergentiedoelstellingen en financieringstoewijzingen in de zorg voor kinderen, gezondheidszorg, ouderen, langdurige zorg, gehandicaptenzorg en afhankelijkheid, om universele dekking en hoogwaardige zorg te garanderen.

Om aan de huidige en toekomstige behoeften van een vergrijzende bevolking te voldoen, moeten meer worden uitgegeven aan universeel toegankelijke, betaalbare en hoogwaardige openbare diensten voor gezondheidszorg en langdurige zorg moeten worden verleend en als een investering worden beschouwd. Preventieve zorg moet worden verbeterd door middel van goed beleid en financiering. Beroepsontwikkeling, opleiding, opleiding en loopbaanherkenning zijn cruciaal om de kwaliteit en dekking van de zorg te verbeteren en om hoogwaardige banen te creëren. Beleid inzake het evenwicht tussen werk en privéleven moet werknemers met zorgtaken ondersteunen. De EU moet een EU Right2Care invoeren, ondersteund door nationale actieplannen.

Maatregelen om een ​​minimum aan rechten in de EU vast te stellen, een gelijk speelveld op de eengemaakte markt

  1. Toegang garanderen tot hoogwaardige en betaalbare gezondheidszorg en langdurige zorg (LTC) in alle lidstaten.
  2. Vrij verkeer: herziening van Verordening 883/2004 betreffende de coördinatie van socialezekerheidsstelsels ter versterking van de coördinatie van dergelijke stelsels, waaronder gezondheidszorg en langdurige zorg, om de rechten van mobiele werknemers te verbeteren.

Acties gericht op het bewerkstelligen van opwaartse convergentie in levens- en arbeidsomstandigheden

  1. EU Right2Care-programma, ondersteund door nationale actieplannen via het Europees semester, gebaseerd op transparante en ambitieuze doelstellingen
  2. Monitoring van capaciteit, werking en impact van welzijn op het werk (in nationale systemen, en de rol van collectieve onderhandelingen).
  3. EU-initiatieven om de veerkracht van door de overheid gefinancierde, universele en toegankelijke gezondheidszorgstelsels te versterken.