Αρχή 1

Διασφάλιση ότι η ποιότητα και η χωρίς αποκλεισμούς εκπαίδευση, κατάρτιση και διά βίου μάθηση είναι δικαίωμα και ισότητα προσιτή σε όλους τους μαθητές και τους εργαζόμενους  είναι ζωτικής σημασίας. 52 εκατομμύρια ενήλικες στην Ευρώπη είναι χαμηλής ειδίκευσης και αρκετές χώρες το ένα τρίτο των εργαζομένων έχει πολύ χαμηλό επίπεδο βασικών δεξιοτήτων γραμματισμού και αριθμητικής. Η αναβάθμιση και ο επαναπροσδιορισμός των ενηλίκων στην Ευρώπη είναι επομένως κοινωνική ευθύνη και οι άνεργοι και οι εργαζόμενοι χρειάζονται αποτελεσματική υποστήριξη στην αγορά εργασίας  για πιο δίκαιες τεχνολογικές και πράσινες μεταβάσεις.

Κοινά έργα που διαχειρίζονται οι κοινωνικοί εταίροι της ΕΕ και α Κοινή δήλωση να αποδείξετε ότι η προσβασιμότητα στην κατάρτιση των εργαζομένων ποικίλλει σε μεγάλο βαθμό στην ενιαία αγορά ανάλογα με το συμβατικό καθεστώς, το φύλο και το κοινωνικοοικονομικό υπόβαθρο των εργαζομένων και ότι τα δικαιώματα κατάρτισης διαφέρουν ανάλογα με τα διαφορετικά μεγέθη εταιρειών, βιομηχανιών και υπηρεσιών, δημόσιων και ιδιωτικών εταιρειών, και τις γεωγραφικές περιοχές στην Ευρώπη.  Η υιοθέτηση αυτής της αρχής θα πρέπει επίσης να εξετάζει την άρση των διακρίσεων βάσει του καθεστώτος απασχόλησης και να λαμβάνει υπόψη την επίδρασή της στην καταπολέμηση της ανισότητας και στην προώθηση της ένταξης των γυναικών στην αγορά εργασίας.

Είναι σημαντικό να υποστηρίξουμε την εφαρμογή της πρώτης αρχής του Πυλώνα με βιώσιμες δημόσιες επενδύσεις στην εκπαίδευση και την κατάρτιση, βελτιώσεις από τη διαδικασία του Ευρωπαϊκού Εξαμήνου και σαφείς στόχοι στον πίνακα αποτελεσμάτων κοινωνικής δικτύωσης,  και από εταιρείες που αναλαμβάνουν οικονομική ευθύνη για την κατάρτιση των εργαζομένων,  Η σχέση μεταξύ του ΕΚΤ + και της εφαρμογής του EPSR είναι σαφής. Ωστόσο, η οικονομική δέσμευση από μόνη της δεν επαρκεί. Στις διαπραγματεύσεις για το επόμενο ΠΔΠ (2021-2027) υπάρχει μια πρόταση που θα μπορούσε ενδεχομένως να οδηγήσει σε διπλή μείωση των δαπανών από το Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Ταμείο + (ΕΚΤ +), ως αποτέλεσμα της κατάργησης του υφιστάμενου ελάχιστου μεριδίου 23.1% της χρηματοδότησης της πολιτικής συνοχής που πρέπει να δαπανήσουν τα κράτη μέλη σε έργα του ΕΚΤ +. Το ESF + πρέπει να χρησιμοποιείται κατά τρόπο ώστε όλοι οι εργαζόμενοι, σε όλα τα επίπεδα δεξιοτήτων, να μπορούν να επωφελούνται από υψηλής ποιότητας, χωρίς αποκλεισμούς κατάρτιση των εργαζομένων και αμειβόμενη εκπαιδευτική άδεια που οδηγεί σε προσόντα.

Κάθε κράτος μέλος της ΕΕ πρέπει να εγγυηθεί την πρόσβαση και το δικαίωμα στην εκπαίδευση και την κατάρτιση των διατάξεων για όλους τους μαθητές ηλικίας και τις χώρες στις οποίες δεν παρέχεται τέτοιο δικαίωμα θα πρέπει να προβεί σε ενέργειες στο πλαίσιο αποτελεσματικού κοινωνικού διαλόγου με τους κοινωνικούς εταίρους για την εφαρμογή της πρώτης αρχής. Οι δράσεις των κρατών μελών θα πρέπει να στοχεύουν στην ενίσχυση της ικανότητας των εργαζομένων να έχουν πρόσβαση σε ποιοτική και χωρίς αποκλεισμούς εκπαίδευση σχετικά με επαγγελματικές και βασικές δεξιότητες και βασικές ικανότητες, συμπεριλαμβανομένων των ψηφιακών δεξιοτήτων, καθ 'όλη τη διάρκεια της επαγγελματικής τους ζωής. Οι βέλτιστες πρακτικές δείχνουν την προστιθέμενη αξία των συνδικαλιστικών οργανώσεων στο σχεδιασμό μιας ορθής βάσης προσέγγισης για την κατάρτιση και την περαιτέρω εκπαίδευση των εργαζομένων, ανεξάρτητα από το καθεστώς απασχόλησης και λαμβάνοντας υπόψη τις προοπτικές του φύλου.

Μια πρωτοβουλία σε επίπεδο ΕΕ για τη δημιουργία «Ατομικών Λογαριασμών Μάθησης» για άτομα σε ηλικία εργασίας μπορεί να είναι ένα από τα εργαλεία που μπορούν να βοηθήσουν στη διασφάλιση αυτών των δικαιωμάτων και μπορεί να παρέχουν μια καλή λύση στη φορητότητα των δικαιωμάτων κατάρτισης. Ωστόσο, δεδομένου ότι το θέμα επηρεάζει τις συνθήκες εργασίας και τις συλλογικές διαπραγματεύσεις σε πολλά κράτη μέλη, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή δεν θα πρέπει να προχωρήσει στη σύνταξη μιας πρότασης χωρίς να εμπλέξει τους κοινωνικούς εταίρους στη διαδικασία. Κάθε πρωτοβουλία θα πρέπει να συνδυάζει την ατομική πρόσβαση στην εκπαίδευση με συλλογικά δικαιώματα, ώστε να διασφαλίζεται ότι οι ατομικοί λογαριασμοί κατάρτισης εμπίπτουν στην κοινή ευθύνη των εργοδοτών και των αρχών, σύμφωνα με τις εθνικές πρακτικές. Μια πρωτοβουλία σε επίπεδο ΕΕ θα πρέπει να ορίζει ελάχιστα πρότυπα, με πλήρη σεβασμό των εθνικών συστημάτων κατάρτισης και του ρόλου των κοινωνικών εταίρων και πρέπει να σέβεται πλήρως τις υφιστάμενες συλλογικές συμβάσεις και τις εθνικές πρακτικές στον τομέα. Η κοινωνική προστασία μπορεί να παρέμβει για τη δημιουργία χρηματοδότησης για την Αρχή 1, αλλά θα πρέπει να συμβαδίζει με περισσότερη προστασία στην εργασία, συμπεριλαμβανομένης μεγαλύτερης προστασίας έναντι (συλλογικής) απόλυσης. Διαφορετικά, οι εργοδότες θα έχουν κίνητρα να επιλέξουν απολύσεις αντί να επενδύσουν στο δικό τους εργατικό δυναμικό για να περάσουν από κοινού τη μετάβαση.

Δράσεις που αποδεικνύουν ανοδική σύγκλιση στις συνθήκες διαβίωσης και εργασίας

1. Παρακολούθηση και μέτρηση της πρόσβασης των εργαζομένων στην εκπαίδευση για την επίτευξη ενός ελάχιστου αριθμού ημερών ανά εργαζόμενο και επένδυση των εργοδοτών στην εκπαίδευση των εργαζομένων τους.
2. Επαρκή κονδύλια της ΕΕ για την υποστήριξη της ανάπτυξης δεξιοτήτων και της διά βίου μάθησης
3. Δείκτες παρακολούθησης: οι επενδύσεις των επιχειρήσεων ανά εργαζόμενο σε σύγκριση με τα αθροιστικά των μισθών για επαγγελματική κατάρτιση που διατίθενται στους εργαζομένους
4. Παροχή κυβερνητικής υποστήριξης στα συνδικάτα για παροχή πληροφοριών στους εργαζομένους σε επίπεδο εταιρείας σχετικά με τις ευκαιρίες κατάρτισης
5. Παρέχετε αποτελεσματική υποστήριξη σε εργαζόμενους με χαμηλή ειδίκευση για πρόσβαση σε εκπαίδευση σχετικά με βασικές ικανότητες, βασικές δεξιότητες και επαγγελματικές δεξιότητες.