Αρχή 17

80 εκατομμύρια άνθρωποι στην Ευρώπη ζουν με αναπηρία και πολλοί είναι θύματα διακρίσεων. Για αυτούς τους ανθρώπους, η ΕΕ πρέπει να είναι μια πηγή επαυξημένης ελευθερία και ευκαιρίες. Τα άτομα με ειδικές ανάγκες αντιμετωπίζουν μια τρομερή κατάσταση στην ευρωπαϊκή αγορά εργασίας, με ποσοστό απασχόλησης 48.1% σε σύγκριση με 73.9% για τον γενικό πληθυσμό. Οι γυναίκες και οι νέοι με αναπηρία αντιμετωπίζουν ακόμη χαμηλότερα ποσοστά απασχόλησης. Αυτά τα στοιχεία, ωστόσο, δεν παρέχουν μια εικόνα για την ποιότητα της απασχόλησης. Η ΕΕ θα πρέπει να διαθέσει κονδύλια, ιδίως το ΕΚΤ +, για να αυξήσει τους πόρους που διαθέτουν τα κράτη μέλη για ίσες ευκαιρίες, ένταξη στην υποδομή και μέτρα ενεργοποίησης. Η νομοθετική προστασία και προώθηση των ατόμων με αναπηρία στην αγορά εργασίας, τόσο στην πρόσβαση στην απασχόληση όσο και στη διατήρηση της εργασίας, θα αξιολογηθεί και θα παρακολουθείται σε όλα τα κράτη μέλη, προκειμένου να καλυφθούν τα κενά.

Δράσεις που αποσκοπούν στην επίτευξη ανοδικής σύγκλισης στις συνθήκες διαβίωσης και εργασίας

1. Παρακολούθηση των ποσοστών απασχόλησης των ατόμων με αναπηρία σε σχέση με επενδύσεις για ενεργή ένταξη, παροχή υπηρεσιών που επιτρέπουν, φτώχεια και αποκλεισμό.
2. Παρακολούθηση της αποτελεσματικότητας των υπαρχόντων νομικών πλαισίων στα κράτη μέλη με στόχο την ένταξη των ατόμων με αναπηρία στην αγορά εργασίας και την πρόβλεψη ενός νομικού πλαισίου της ΕΕ.

Αρχή 18

Εργαζόμενοι στον τομέα της υγείας σε όλη την Ευρώπη εργάζονται σκληρά για τη θεραπεία και τη διακοπή της εξάπλωσης του ιού COVID-19. Σε πολλές περιπτώσεις, η αποστολή τους γίνεται δυσκολότερη λόγω έλλειψης προσωπικού, ανεπαρκών εγκαταστάσεων και έλλειψης προσωπικού προστατευτικού εξοπλισμού και κιτ δοκιμών. Οι ευρωπαϊκοί κυβερνητικοί φορείς και οι εθνικές κυβερνήσεις πρέπει να λάβουν άμεσα μέτρα για να διασφαλίσουν ότι οι υπηρεσίες υγείας θα λάβουν την απαραίτητη χρηματοδότηση έκτακτης ανάγκης και να ενισχύσουν τα επίπεδα του προσωπικού βραχυπρόθεσμα. Το Ευρωπαϊκό Εξάμηνο εξετάζει τη βιωσιμότητα και την προσβασιμότητα στις υπηρεσίες υγείας. Τα μέτρα λιτότητας μείωσαν δραστικά το πεδίο των δημόσιων υπηρεσιών και την προσβασιμότητα τους. Στις αρχές του εξαμήνου του 2019, η ETUC δήλωσε ότι τα συστήματα υγειονομικής περίθαλψης και μακροχρόνιας περίθαλψης αποτελούν πηγή τεράστιας ανησυχίας και ταλαιπωρίας για ένα αυξανόμενο ποσοστό του πληθυσμού της ΕΕ και απαιτούν άμεση δράση. Περισσότερα από 15 κράτη μέλη παρουσιάζουν πολύ κακές επιδόσεις στην υγειονομική περίθαλψη. Η κάλυψη και η πρόσβαση σε μακροχρόνια περίθαλψη δεν επαρκούν σε πολλά κράτη μέλη. Η άτυπη φροντίδα κυριαρχεί στον τομέα, εις βάρος των υπηρεσιών και της συμμετοχής των γυναικών στην αγορά εργασίας. Ενώ οι δημόσιες δομές συχνά λείπουν, οι ιδιωτικές επιλογές είναι εξαιρετικά δαπανηρές, απρόσιτες και συχνά οδηγούν σε επιδείνωση των υπηρεσιών καθώς και των συνθηκών εργασίας στον τομέα της υγείας. Δεν πραγματοποιήθηκαν σημαντικές επενδύσεις στον προηγούμενο κύκλο εξαμήνου. Μεσοπρόθεσμα και μακροπρόθεσμα, οι αυξημένες δημόσιες δαπάνες για την υγεία και οι αυξημένες επενδύσεις στη δημόσια υγεία είναι ζωτικής σημασίας, όχι μόνο για να αντιστραφούν τα χρόνια της ανεκμετάλλευτης δαπάνης σε πολλές χώρες, αλλά και για να διασφαλιστεί ότι το προσωπικό και οι εγκαταστάσεις υγείας μπορούν να αντιμετωπίσουν τις μελλοντικές απαιτήσεις. Η Ευρώπη είχε ένα έλλειμμα περίπου ενός εκατομμυρίου εργαζομένων στον τομέα της υγείας, ακόμη και πριν από την εμφάνιση του COVID-19. Οι κυβερνήσεις πρέπει να αλλάξουν ριζικά την προσέγγισή τους στη δημόσια υγεία και στις δημόσιες υπηρεσίες: οι βραχυπρόθεσμες συμβάσεις και οι επισφαλείς θέσεις εργασίας στον τομέα της υγείας δεν αρκούν για την αντιμετώπιση καταστάσεων έκτακτης ανάγκης όπως αυτή.

Η πρόσβαση σε υπηρεσίες υγείας και μακροχρόνια περίθαλψη αποτελεί έκτακτη ανάγκη της ΕΕ. Ο κύκλος του Εξαμήνου της ΕΕ προώθησε τον «εξορθολογισμό» και την «αποδοτικότητα κόστους», υπονοώντας τη συνάθροιση των δομών, τη μετατόπιση των ήδη κατανεμημένων πόρων, την απο-νοσηλεία της περίθαλψης, αλλά σχεδόν ποτέ τις δημόσιες επενδύσεις σε απαραίτητο προσωπικό και υπηρεσίες. Οι δαπάνες εκτός της τσέπης για την υγεία αυξάνονται σε πολλά κράτη μέλη. Οι κανόνες SGP έχουν επεκτείνει το πεδίο εφαρμογής του ιδιωτική αγορά που παρέχει υπηρεσίες υγείας και ασφάλιση σε ανθρώπους. Αυτό μειώνει την πρόσβαση στις υπηρεσίες υγείας, που είναι ένας από τους κύριους λόγους δυσαρέσκειας μεταξύ του πληθυσμού.

Ο τομέας της φροντίδας είναι ζωτικής σημασίας για τη διασφάλιση αξιοπρεπούς βιοτικού επιπέδου για ηλικιωμένους. Είναι απαραίτητο να βελτιωθεί η ελκυστικότητα του τομέα προκειμένου να βελτιωθεί η ποιότητα της εργασίας και των παρεχόμενων υπηρεσιών. Υπάρχει μεγάλη συχνότητα μεταναστών, αδήλωτων και μη εγγράφων εργαζομένων στον τομέα, ιδίως γυναικών μεταναστών. Είναι σημαντικό να εξαλειφθούν όλοι οι τομείς ευπάθειας για τα άτομα που εργάζονται σε αυτόν τον τομέα και να δοθεί στους εργαζόμενους την ευκαιρία να βελτιώσουν τις δεξιότητές τους και τις συνθήκες εργασίας τους προς όφελός τους, καθώς και το όφελος των χρηστών.

Η ΕΕ θα πρέπει να προωθήσει μια προσέγγιση βασισμένη στα δικαιώματα και τις δημόσιες επενδύσεις σε καθολικά συστήματα αλληλεγγύης και ανταποκρινόμενα στο φύλο και σε συστήματα κοινωνικής προστασίας σε διεθνές, ευρωπαϊκό και εθνικό επίπεδο. Θα πρέπει επίσης να επιδιώκει ανοδικούς στόχους σύγκλισης και κατανομή χρηματοδότησης σε παιδιά, υγεία, ηλικιωμένους, μακροχρόνια, αναπηρία και φροντίδα εξάρτησης, προκειμένου να διασφαλιστεί η καθολική κάλυψη και η υψηλής ποιότητας φροντίδα.

Για την κάλυψη των τρεχουσών και μελλοντικών αναγκών ενός γηράσκοντος πληθυσμού, μεγαλύτερες δαπάνες για καθολικά προσιτές, προσιτές και καλής ποιότητας δημόσιες υπηρεσίες για την υγεία και τη μακροχρόνια περίθαλψη πρέπει να αναληφθούν και να θεωρηθούν ως επένδυση. Η προληπτική φροντίδα πρέπει να ενισχυθεί μέσω κατάλληλων πολιτικών και χρηματοδότησης. Η επαγγελματική ανάπτυξη, η κατάρτιση, η εκπαίδευση και η αναγνώριση σταδιοδρομίας είναι ζωτικής σημασίας για τη βελτίωση της ποιότητας και της κάλυψης της φροντίδας και την παροχή ποιοτικών ευκαιριών εργασίας Οι πολιτικές ισορροπίας μεταξύ επαγγελματικής και προσωπικής ζωής πρέπει να υποστηρίζουν τους εργαζομένους με ευθύνες φροντίδας. Η ΕΕ θα πρέπει να εισαγάγει ένα EU Right2Care με εθνικά σχέδια δράσης.

Δράσεις που αποσκοπούν στην επίτευξη ανοδικής σύγκλισης στις συνθήκες διαβίωσης και εργασίας

1. Το πρόγραμμα EU Right2Care, υποστηριζόμενο από εθνικά σχέδια δράσης μέσω του Ευρωπαϊκού Εξαμήνου, βασισμένο σε διαφανείς και φιλόδοξους στόχους
2. Παρακολούθηση της ικανότητας, της λειτουργίας και του αντίκτυπου της επαγγελματικής ευημερίας (στα εθνικά συστήματα και ο ρόλος των συλλογικών διαπραγματεύσεων).
3. Πρωτοβουλίες της ΕΕ για την ενίσχυση της ανθεκτικότητας των δημοσίων χρηματοδοτούμενων, καθολικών και προσβάσιμων συστημάτων υγειονομικής περίθαλψης.

Αρχή 19

Απελευθέρωση και ιδιωτικοποίηση δημόσιων υπηρεσιών, συμπεριλαμβανομένης της υπερβολικής και μη υπεύθυνης χρήσης των Συμπράξεων Δημοσίου-Ιδιωτικού Τομέα (βάζοντας έτσι το κέρδος πάνω από τα συμφέροντα των ανθρώπων) στερεί από την κοινωνία και το μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού τα απαραίτητα εργαλεία για την κάλυψη των αναγκών τους. Ανεκπλήρωτες ανάγκες, έλλειψη προσιτών δημόσιων δομών και υπερβολικά δαπανηρές ιδιωτικές προβλέψεις βρίσκονται σε κρίσιμους τομείς που επηρεάζουν την ποιότητα ζωής των Ευρωπαίων, όπως υγεία και φροντίδα, εκπαίδευση και κατάρτιση, παιδική μέριμνα και στέγαση.

Δημοσιες ΥΠΗΡΕΣΙΕΣ - που κυμαίνονται από την υγεία, τη φροντίδα παιδιών και ηλικιωμένων, την εκπαίδευση και την κατάρτιση και τις υπηρεσίες απασχόλησης, τις μεταφορές, το νερό, τα απόβλητα, την ενέργεια, την κοινωνική στέγαση, τις πληροφορίες και τις κοινωνικές υπηρεσίες έως τα συστήματα δικαιοσύνης, καθώς και τις υποδομές στο σύνολό τους - αντιπροσωπεύουν τη ραχοκοκαλιά της ευρωπαϊκής παροχής υπηρεσιών και κοινών αγαθών σε πολίτες και κατοίκους. Υψηλής ποιότητας και προσβάσιμες δημόσιες υπηρεσίες και παροχή κοινών αγαθών αποτελούν θεμελιώδες δικαίωμα. Είναι απαραίτητα για την καταπολέμηση των ανισοτήτων και του κοινωνικού αποκλεισμού, για την εξασφάλιση ίσης μεταχείρισης και για την αντιμετώπιση των κοινωνικών, οικονομικών δημογραφικών και περιβαλλοντικών προκλήσεων που αντιμετωπίζει η Ευρώπη.

Η κοινωνική στέγαση και η αξιοπρεπής στέγαση για όλα τα νοικοκυριά, είναι ένας πυλώνας πολλών κοινωνικών μοντέλων σε ολόκληρη την Ευρώπη. Από αυτήν την άποψη, και σε συνδυασμό με τις απλές μεταβάσεις και τη συμπερίληψη της ατζέντας του UN2030, πρέπει να δοθεί μεγαλύτερη έμφαση στην καταπολέμηση της ενεργειακής φτώχειας των νοικοκυριών.

Τα κράτη μέλη θα μπορούσαν να λάβουν μέτρα (επίσης κατά το εξάμηνο) για να παρέμβουν πιο ενεργά στον έλεγχο και τη διαμόρφωση του ιδιωτική αγορά κατοικιών, π.χ., μέσω οικοδομικών αδειών, ελέγχων ενοικίου, φόρου επί 2ης ιδιοκτησίας κ.λπ. και για την αποφυγή κερδοσκοπίας.

Γενικά, οι αρχές 19 και 20 πρέπει να ερμηνεύονται ως μια γέφυρα μεταξύ της ατζέντας του UN2030 και της EPSR για την πρόληψη της φτώχειας, την εξάλειψη της πείνας και της στέρησης, την προώθηση της καλής υγείας, τη διασφάλιση ίσων ευκαιριών και βιώσιμων πόλεων και γεωργίας. Το ανθρώπινο δικαίωμα στο νερό και την αποχέτευση, που αναγνωρίζεται από τα Ηνωμένα Έθνη στους Στόχους Κοινωνικής Ανάπτυξης (SDGs), πρέπει να υποστηρίζεται από συγκεκριμένες προτάσεις για να είναι προσιτές σε όλους.

Οι τοπικοί εργαζόμενοι, οι μετακινούμενοι εργαζόμενοι και οι μετανάστες, ανεξάρτητα από το καθεστώς μετανάστευσης ή την εθνικότητά τους, πρέπει να έχουν τα ίδια δικαιώματα και να επωφελούνται από ίση μεταχείριση, ποιοτικές θέσεις εργασίας και αξιοπρεπείς συνθήκες εργασίας, ενώ όλοι πρέπει να έχουν ίσα δικαιώματα σε επαρκή, ασφαλή και προσιτή στέγαση και κοινωνική προστασία.

Ορισμένες προτεραιότητες που μπορούν επίσης να προωθηθούν μέσω στενότερης συνεργασίας μεταξύ των κρατών μελών και, όπου είναι απαραίτητο, που οδηγούν στη νομοθεσία της ΕΕ

• Προώθηση των καθολικών κοινωνικών υπηρεσιών ως δημόσιων υπηρεσιών, που οργανώνονται συλλογικά βάσει των αρχών της δημόσιας υπηρεσίας και υποστηρίζονται από σαφή νομικά πλαίσια.
• Καταπολέμηση των περικοπών του προϋπολογισμού στις κοινωνικές υπηρεσίες και για επαρκή χρηματοδότηση και στελέχωση των κοινωνικών υπηρεσιών. Υποστήριξη της πρόσβασης σε κατάρτιση και προσόντα, υψηλότερα επίπεδα επαγγελματικοποίησης, εκπροσώπησης και υπεράσπισης των δικαιωμάτων των εργαζομένων από τα συνδικάτα · και ανάπτυξη αποτελεσματικών πολιτικών πρόσληψης και διατήρησης σε όλα τα επίπεδα.
• Συνεχίστε την επαγγελματικοποίηση αυτών των θέσεων εργασίας για καλύτερες συλλογικές εγγυήσεις. Αυξήστε τη συλλογική κάλυψη διαπραγματεύσεων.
• Βελτίωση των συνθηκών εργασίας στον τομέα της φροντίδας των ανθρώπων, ιδίως για την κάλυψη των κενών μεταξύ μεταναστών και τοπικών εργαζομένων.
• Να υποστηρίξετε την ανάπτυξη, την εφαρμογή και την παρακολούθηση προτύπων για την ποιότητα των υπηρεσιών και των θέσεων εργασίας, βασιζόμενοι στο εθελοντικό πλαίσιο ποιότητας της ΕΕ για τις κοινωνικές υπηρεσίες κοινής ωφέλειας (SSGI), το οποίο αναγνωρίζει την ανάγκη για υψηλής ποιότητας υπηρεσίες και απασχόληση.

Δράσεις που αποσκοπούν στην επίτευξη ανοδικής σύγκλισης στις συνθήκες διαβίωσης και εργασίας

1. Δείτε επίσης το σχέδιο δράσης κατά της φτώχειας. Μπορεί να περιλαμβάνει στόχους για δημόσιες επενδύσεις στην κοινωνική στέγαση.
2. Αναπτύξτε σημεία αναφοράς για τις κρατικές δαπάνες στο Σύμφωνο Σταθερότητας και Ανάπτυξης για να εξασφαλίσετε την απαραίτητη χρηματοδότηση για καθολικές, προσιτές και υψηλής ποιότητας δημόσιες υπηρεσίες (π.χ. μέσω του «χρυσού κανόνα»).
3. Πρέπει να διασφαλιστεί η πρόσβαση σε αξιοπρεπή στέγαση.
4. Υποστήριξη πρωτοβουλιών για την ενσωμάτωση στοιχείων δημόσιας υπηρεσίας και θεμελιωδών δικαιωμάτων σε σχετικές τομεακές πρωτοβουλίες της ΕΕ.

Αρχή 20

Απελευθέρωση και ιδιωτικοποίηση δημόσιων υπηρεσιών, συμπεριλαμβανομένης της υπερβολικής και μη υπεύθυνης χρήσης των Συμπράξεων Δημοσίου-Ιδιωτικού Τομέα (βάζοντας έτσι το κέρδος πάνω από τα συμφέροντα των ανθρώπων) στερεί από την κοινωνία και το μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού τα απαραίτητα εργαλεία για την κάλυψη των αναγκών τους. Ανεκπλήρωτες ανάγκες, έλλειψη προσιτών δημόσιων δομών και υπερβολικά δαπανηρές ιδιωτικές προβλέψεις βρίσκονται σε κρίσιμους τομείς που επηρεάζουν την ποιότητα ζωής των Ευρωπαίων, όπως υγεία και φροντίδα, εκπαίδευση και κατάρτιση, παιδική μέριμνα και στέγαση.

Δημοσιες ΥΠΗΡΕΣΙΕΣ - που κυμαίνονται από την υγεία, τη φροντίδα παιδιών και ηλικιωμένων, την εκπαίδευση και την κατάρτιση και τις υπηρεσίες απασχόλησης, τις μεταφορές, το νερό, τα απόβλητα, την ενέργεια, την κοινωνική στέγαση, τις πληροφορίες και τις κοινωνικές υπηρεσίες έως τα συστήματα δικαιοσύνης, καθώς και τις υποδομές στο σύνολό τους - αντιπροσωπεύουν τη ραχοκοκαλιά της ευρωπαϊκής παροχής υπηρεσιών και κοινών αγαθών σε πολίτες και κατοίκους. Υψηλής ποιότητας και προσβάσιμες δημόσιες υπηρεσίες και παροχή κοινών αγαθών αποτελούν θεμελιώδες δικαίωμα. Είναι απαραίτητα για την καταπολέμηση των ανισοτήτων και του κοινωνικού αποκλεισμού, για την εξασφάλιση ίσης μεταχείρισης και για την αντιμετώπιση των κοινωνικών, οικονομικών δημογραφικών και περιβαλλοντικών προκλήσεων που αντιμετωπίζει η Ευρώπη.

Η κοινωνική στέγαση και η αξιοπρεπής στέγαση για όλα τα νοικοκυριά, είναι ένας πυλώνας πολλών κοινωνικών μοντέλων σε ολόκληρη την Ευρώπη. Από αυτήν την άποψη, και σε συνδυασμό με τις απλές μεταβάσεις και τη συμπερίληψη της ατζέντας του UN2030, πρέπει να δοθεί μεγαλύτερη έμφαση στην καταπολέμηση της ενεργειακής φτώχειας των νοικοκυριών.

Τα κράτη μέλη θα μπορούσαν να λάβουν μέτρα (επίσης κατά το εξάμηνο) για να παρέμβουν πιο ενεργά στον έλεγχο και τη διαμόρφωση του ιδιωτική αγορά κατοικιών, π.χ., μέσω οικοδομικών αδειών, ελέγχων ενοικίου, φόρου επί 2ης ιδιοκτησίας κ.λπ. και για την αποφυγή κερδοσκοπίας.

Γενικά, οι αρχές 19 και 20 πρέπει να ερμηνεύονται ως μια γέφυρα μεταξύ της ατζέντας του UN2030 και της EPSR για την πρόληψη της φτώχειας, την εξάλειψη της πείνας και της στέρησης, την προώθηση της καλής υγείας, τη διασφάλιση ίσων ευκαιριών και βιώσιμων πόλεων και γεωργίας. Το ανθρώπινο δικαίωμα στο νερό και την αποχέτευση, που αναγνωρίζεται από τα Ηνωμένα Έθνη στους Στόχους Κοινωνικής Ανάπτυξης (SDGs), πρέπει να υποστηρίζεται από συγκεκριμένες προτάσεις για να είναι προσιτές σε όλους.

Οι τοπικοί εργαζόμενοι, οι μετακινούμενοι εργαζόμενοι και οι μετανάστες, ανεξάρτητα από το καθεστώς μετανάστευσης ή την εθνικότητά τους, πρέπει να έχουν τα ίδια δικαιώματα και να επωφελούνται από ίση μεταχείριση, ποιοτικές θέσεις εργασίας και αξιοπρεπείς συνθήκες εργασίας, ενώ όλοι πρέπει να έχουν ίσα δικαιώματα σε επαρκή, ασφαλή και προσιτή στέγαση και κοινωνική προστασία.

Ορισμένες προτεραιότητες που μπορούν επίσης να προωθηθούν μέσω στενότερης συνεργασίας μεταξύ των κρατών μελών και, όπου είναι απαραίτητο, που οδηγούν στη νομοθεσία της ΕΕ

• Προώθηση των καθολικών κοινωνικών υπηρεσιών ως δημόσιων υπηρεσιών, που οργανώνονται συλλογικά βάσει των αρχών της δημόσιας υπηρεσίας και υποστηρίζονται από σαφή νομικά πλαίσια.
• Καταπολέμηση των περικοπών του προϋπολογισμού στις κοινωνικές υπηρεσίες και για επαρκή χρηματοδότηση και στελέχωση των κοινωνικών υπηρεσιών. Υποστήριξη της πρόσβασης σε κατάρτιση και προσόντα, υψηλότερα επίπεδα επαγγελματικοποίησης, εκπροσώπησης και υπεράσπισης των δικαιωμάτων των εργαζομένων από τα συνδικάτα · και ανάπτυξη αποτελεσματικών πολιτικών πρόσληψης και διατήρησης σε όλα τα επίπεδα.
• Συνεχίστε την επαγγελματικοποίηση αυτών των θέσεων εργασίας για καλύτερες συλλογικές εγγυήσεις. Αυξήστε τη συλλογική κάλυψη διαπραγματεύσεων.
• Βελτίωση των συνθηκών εργασίας στον τομέα της φροντίδας των ανθρώπων, ιδίως για την κάλυψη των κενών μεταξύ μεταναστών και τοπικών εργαζομένων.
• Να υποστηρίξετε την ανάπτυξη, την εφαρμογή και την παρακολούθηση προτύπων για την ποιότητα των υπηρεσιών και των θέσεων εργασίας, βασιζόμενοι στο εθελοντικό πλαίσιο ποιότητας της ΕΕ για τις κοινωνικές υπηρεσίες κοινής ωφέλειας (SSGI), το οποίο αναγνωρίζει την ανάγκη για υψηλής ποιότητας υπηρεσίες και απασχόληση.

Δράσεις που αποσκοπούν στην επίτευξη ανοδικής σύγκλισης στις συνθήκες διαβίωσης και εργασίας

1. Δείτε επίσης το σχέδιο δράσης κατά της φτώχειας. Μπορεί να περιλαμβάνει στόχους για δημόσιες επενδύσεις στην κοινωνική στέγαση.
2. Αναπτύξτε σημεία αναφοράς για τις κρατικές δαπάνες στο Σύμφωνο Σταθερότητας και Ανάπτυξης για να εξασφαλίσετε την απαραίτητη χρηματοδότηση για καθολικές, προσιτές και υψηλής ποιότητας δημόσιες υπηρεσίες (π.χ. μέσω του «χρυσού κανόνα»).
3. Πρέπει να διασφαλιστεί η πρόσβαση σε αξιοπρεπή στέγαση.
4. Υποστήριξη πρωτοβουλιών για την ενσωμάτωση στοιχείων δημόσιας υπηρεσίας και θεμελιωδών δικαιωμάτων σε σχετικές τομεακές πρωτοβουλίες της ΕΕ.