Αρχή 5

Η αγορά εργασίας στην Ευρώπη υπέστη τεράστια επιδείνωση το πρώτο εξάμηνο του 2020, αυτό ξεκίνησε από την πανδημία Covid-19 και τα μέτρα που ελήφθησαν για την πρόληψη της μετάδοσης. Οι εργαζόμενοι με ασταθείς, χαμηλόμισθες ή / και μερική απασχόληση (συμπεριλαμβανομένων των εργαζομένων χωρίς έγγραφα και αδήλωτων) ήταν οι πρώτοι που υπέστησαν τις κοινωνικές συνέπειες της πανδημίας.

Η δραματική επέκταση της μη τυποποιημένης και ανασφαλούς εργασίας τις τελευταίες δεκαετίες είναι ένα άμεσο αποτέλεσμα ενός επιχειρηματικού μοντέλου που μετατοπίζει τους κινδύνους από τον εργοδότη στον εργαζόμενο. Οι μεταβάσεις προς συμβάσεις αορίστου χρόνου είναι περιορισμένες επειδή η φορολογία και η νομοθεσία δημιουργούν αρνητική οικονομική προκατάληψη έναντι των τυπικών μορφών απασχόλησης. Στην πραγματικότητα, οι δείκτες δεν δείχνουν ούτε σύγκλιση ούτε βελτίωση σε επίπεδο ΕΕ όσον αφορά την ποιότητα της εργασίας. Ήρθε η ώρα να εισαγάγετε ένα ένα σύνολο δεικτών που μετρά την ποιότητα των θέσεων εργασίας ως υπο-ενότητα του πίνακα κοινωνικής βαθμολογίας. Κατά τη μέτρηση της ποιότητας της εργασίας, ένας πίνακας ελέγχου θα μπορούσε να ελέγξει για τα ακόλουθα στοιχεία: αξιοπρεπείς μισθοί. ασφάλεια εργασίας μέσω τυπικής απασχόλησης και πρόσβαση στην κοινωνική προστασία · ευκαιρίες δια βίου μάθησης · αξιοπρεπείς συνθήκες εργασίας σε ασφαλείς και υγιείς χώρους εργασίας · λογικές ώρες εργασίας με καλή ισορροπία μεταξύ επαγγελματικής και προσωπικής ζωής · και συνδικαλιστική εκπροσώπηση και διαπραγματευτικά δικαιώματα (βλ. επίσης P4). Στο πλαίσιο της κρίσης Covid-19, θα πρέπει να αποφεύγεται ανά πάσα στιγμή η ανταλλαγή μεταξύ της ενίσχυσης της οικονομικής δραστηριότητας και της δημιουργίας ποιοτικών θέσεων εργασίας από την άλλη.

Οι εργαζόμενοι στην πλατφόρμα παραδίδουν τρόφιμα και αγαθά στα σπίτια εκείνων που βρίσκονται σε καραντίνα ή έχουν μολυνθεί από τον ιό. Η παγκόσμια πανδημία έδειξε την ανάγκη για τους μη τυπικούς εργαζομένους να έχουν την ίδια νομική προστασία παρόμοια με τους εργαζόμενους με τακτικές νομικές συμβάσεις, με πρόσβαση σε προληπτική υγεία και ασφάλεια, κοινωνική προστασία και όλα τα άλλα εργασιακά δικαιώματα. Ενώ σέβεται πλήρως τα εθνικά μοντέλα της αγοράς εργασίας και την αυτονομία των εθνικών κοινωνικών εταίρων και το δικαίωμά τους να συνάπτουν συλλογικές συμβάσεις, αυτό θα πραγματοποιηθεί μέσω πρωτοβουλιών με στόχο καθιέρωση και διασφάλιση ενός περιεκτικού συνόλου δικαιωμάτων για όλους τους εργαζόμενους, συμπεριλαμβανομένων των εργαζομένων χωρίς έγγραφα, αδήλωτων, μη τυπικών και αυτοαπασχολούμενων, έτσι ώστε οι ανασφαλείς εργαζόμενοι να έχουν περισσότερη δύναμη να διαπραγματεύονται συνθήκες εργασίας που ανταποκρίνονται στις ανάγκες τους.

Το νομοθετικό πλαίσιο θα πρέπει να βελτιωθεί και να εξασφαλιστεί η συντονισμένη μεταφορά του Οδηγία για διαφανείς και προβλέψιμες συνθήκες εργασίας (TPWCD). Μια τέτοια συντονισμένη προσπάθεια θα πρέπει να μειώσει το χρόνο που απαιτείται για τη μεταφορά μέσω της χρήσης διεπαγγελματικών συμφωνιών των εθνικών κοινωνικών εταίρων.

Βήματα προς Η μείωση του κατακερματισμού της αγοράς εργασίας θα προέλθει από την εφαρμογή και την παρακολούθηση της εφαρμογής της σύστασης της ΕΕ για την πρόσβαση στην κοινωνική προστασία (βλέπε επίσης P13). Ειδικότερα, ο πίνακας κοινωνικών αποτελεσμάτων θα παρακολουθεί τις διακρίσεις βάσει του καθεστώτος απασχόλησης (προς το παρόν, η διάκριση προσδιορίζεται βάσει ηλικίας, φύλου και εκπαιδευτικού επιπέδου).

Δράσεις που αποσκοπούν στην επίτευξη ανοδικής σύγκλισης στις συνθήκες διαβίωσης και εργασίας

1. Πρόγραμμα της ΕΕ για την ποιοτική απασχόληση: παρακολούθηση των επιπτώσεων της κατάτμησης της αγοράς εργασίας και μέτρηση της προόδου προς ασφαλή και προσαρμόσιμη απασχόληση, μέτρα ενεργοποίησης και άρση των κενών βάσει της επαγγελματικής κατάστασης.
2. Αξιολόγηση του εθνικού κεκτημένου και της ΕΕ υπό το πρίσμα των νέων μορφών εργασίας και προετοιμασία για το μέλλον της εργασίας: εγγύηση εργασίας, προστασία από την αθέμιτη απόλυση, δικαίωμα στην πλήρη απασχόληση, κυριαρχία των εργαζομένων στον χρόνο εργασίας.

Αρχή 6

Τα δεδομένα για τους μισθούς και τις συλλογικές διαπραγματεύσεις δείχνουν ότι οι μισθολογικές τάσεις παραμένουν συγκρατημένες και δεν υπάρχει ανοδική σύγκλιση. Αυτό οφείλεται κυρίως:

• Η αποτυχία να διασφαλιστεί ο σεβασμός του δικαιώματος στις συλλογικές διαπραγματεύσεις και η ανάπτυξη των πρακτικών αποτυχίας των συνδικαλιστικών οργανώσεων οδήγησαν σε μειωμένη κάλυψη συλλογικών συμβάσεων.
• Νόμιμοι ελάχιστοι μισθοί που - που υπάρχουν - βρίσκονται στην πλειονότητα των κρατών μελών που βρίσκονται κάτω από ένα όριο αξιοπρέπειας και δεν εγγυώνται ένα αξιοπρεπές βιοτικό επίπεδο για τους εργαζόμενους και τις οικογένειές τους και δεν προβλέπουν τη συμμετοχή των κοινωνικών εταίρων.
• Κανόνες σταθερότητας και ανάπτυξης (SGP) που επιβάλλουν υπερβολική πίεση στα εθνικά συστήματα και τρόικα προγράμματα που κατέστρεψαν τις συλλογικές διαπραγματεύσεις.
• Πάρα πολλοί εργαζόμενοι δεν καλύπτονται από συλλογικές συμβάσεις αλλά μόνο από προσωπικές συμβάσεις

Υπάρχουν τεράστιες διαφορές στα επίπεδα των μισθών και στις συλλογικές διαπραγματεύσεις μεταξύ και εντός των κρατών μελών. Αυτό δημιουργεί μια κατάσταση κοινωνικού ντάμπινγκ που έχει κατά κύριο λόγο αρνητικές επιπτώσεις στο χαμηλότερο τμήμα της αγοράς εργασίας. Επιπλέον, η ακατάλληλη και άδικη ρύθμιση των μισθών που σχετίζεται με τη μη τήρηση των δικαιωμάτων συλλογικών διαπραγματεύσεων, έχει επίσης ένα αρνητικός αντίκτυπος στους μισθούς που αυξάνουν την μισθολογική κλίμακα που οδηγεί σε μείωση της εσωτερικής ζήτησης ως κύριου μοχλού της οικονομικής ανάπτυξης στην ΕΕ - ιδίως σε μια κατάσταση οικονομικής κρίσης όπως αυτή που προκαλείται σήμερα από την πανδημία COVID 19.

Είναι επομένως απαραίτητο να διασφαλιστεί ότι τα δικαιώματα των εργαζομένων σε συλλογικές διαπραγματεύσεις και δίκαιη αμοιβή γίνονται πλήρως σεβαστά σε όλα τα κράτη μέλη. Είναι απαραίτητο να δημιουργηθούν ίσοι όροι ανταγωνισμού εντός της εσωτερικής αγοράς και να προκληθεί ανοδική σύγκλιση των μισθών. Η ευρωπαϊκή οδηγία για τους κατάλληλους κατώτατους μισθούς διαδραματίζει βασικό ρόλο σε αυτό. Η παρούσα οδηγία πρέπει να διασφαλίσει ότι οι νόμιμοι κατώτατοι μισθοί δεν μπορούν να πέσουν κάτω από ένα όριο αξιοπρέπειας και να είναι επαρκείς και να καθορίζονται με την πλήρη συμμετοχή των κοινωνικών εταίρων. Πρέπει επίσης να αυξήσει την ικανότητα των συνδικαλιστικών οργανώσεων να διαπραγματεύονται για δίκαιους μισθούς και συνθήκες εργασίας και να αντιμετωπίζει τις πρακτικές αποτυχίας των συνδικάτων και πρέπει να προστατεύει τα συστήματα συλλογικών διαπραγματεύσεων και εργασιακών σχέσεων που λειτουργούν σωστά.

Η ανοδική σύγκλιση των μισθών στην Ευρώπη θα γεφυρώσει τις μισθολογικές διαφορές μεταξύ και εντός των χωρών (ιδιαίτερα μεταξύ Ανατολής και Δύσης) και βελτίωση του μεριδίου των μισθών στην οικονομία, μείωση των ανισοτήτων και ενίσχυση της εσωτερικής ζήτησης και παραγωγικότητας. Αυτό μπορεί να επιτευχθεί μέσω:

• Η ευρωπαϊκή οδηγία για τους κατάλληλους κατώτατους μισθούς πρέπει να τροποποιηθεί προκειμένου να διασφαλιστεί ο σεβασμός του δικαιώματος των συνδικαλιστικών οργανώσεων στις συλλογικές διαπραγματεύσεις, ο τερματισμός των πρακτικών αποτυχίας των συνδικαλιστικών οργανώσεων και η εγγύηση ότι οι νόμιμοι ελάχιστοι μισθοί αυξάνονται;
• Διασφάλιση αυτού Μόνο εργοδότες που σέβονται το δικαίωμα των εργαζομένων να διαπραγματεύονται συλλογικά και να εφαρμόζουν τις σχετικές συλλογικές συμβάσεις μπορούν να ανατεθούν δημόσιες συμβάσεις, επιχορηγήσεις, κεφάλαια, πληρωμή ΚΓΠ, SURE, το σχέδιο ανάκτησης κ.λπ.
• Δράσεις και μέτρα που προωθούν τα δικαιώματα και την ικανότητα συλλογικών διαπραγματεύσεων, συμπεριλαμβανομένου του πλαισίου των εργαλείων οικονομικής και κοινωνικής διακυβέρνησης, όπως το Ευρωπαϊκό Εξάμηνο, οι Οδηγίες για την Απασχόληση, το EPSR και ο Πίνακας αποτελεσμάτων κοινωνικής δικτύωσης.

Μια οδηγία της ΕΕ για την αντιμετώπιση του διαφορά μεταξύ των φύλων και δεσμευτικά μέτρα διαφάνειας στις αμοιβές, συμπεριλαμβανομένης της αποσαφήνισης της αρχής της ίσης αμοιβής για εργασία ίσης αξίας που επιτρέπει στους εργαζομένους και τα συνδικάτα να έχουν πρόσβαση σε πληροφορίες σχετικά με τα κριτήρια που καθορίζουν τα επίπεδα αμοιβής και να διαπραγματεύονται για εργασία ίσης αξίας, είναι επίσης απαραίτητο για να διασφαλιστεί η ίση αμοιβή μεταξύ ανδρών και γυναικών.

Δράσεις που αποσκοπούν στην επίτευξη ανοδικής σύγκλισης στις συνθήκες διαβίωσης και εργασίας

1. 1. Εθνικά σχέδια δράσης, που αναπτύχθηκαν από τα κράτη μέλη σε συνεννόηση με τους κοινωνικούς εταίρους, για την προώθηση των συλλογικών διαπραγματεύσεων, στο πλαίσιο μιας οδηγίας-πλαισίου για τις συλλογικές διαπραγματεύσεις και τους δίκαους κατώτατους μισθούς.
2. Στη διαδικασία του Εξαμήνου της ΕΕ: ​​πρόγραμμα μέτρων υπέρ των μισθών.

Αρχή 7

Το Ευρωπαϊκό Εξάμηνο προώθησε μεταρρυθμίσεις που χαλαρώνουν ή μειώνουν την προστασία των εργαζομένων, καθώς και τους νόμους για μεμονωμένες απολύσεις σε εθνικό επίπεδο (για παράδειγμα, περιορισμός των αποζημιώσεων αποζημίωσης σε περίπτωση αθέμιτης απόλυσης ή εξάλειψης της επανένταξης ενός εργαζομένου στην εργασία του σε περίπτωση παράνομη απόλυση κ.λπ.). Υπάρχει μια θετική συσχέτιση μεταξύ αυτών των μεταρρυθμίσεων και της μειωμένης πρόσβασης σε συλλογικές διαπραγματεύσεις.

Η εκτίμηση επιπτώσεων της πρότασης για ένα TPWCD παρέχει αποδεικτικά στοιχεία όλων των σημαντικών προκλήσεων σχετικά με αυτήν την αρχή.

Οπως δηλώθηκε παραπάνω, η πανδημία Covid-19 έχει δείξει ακόμη περισσότερο ότι οι νέες μορφές εργασίας πρέπει να καλύπτονται νομικά, έτσι ώστε οι εργαζόμενοι να έχουν πρόσβαση στην προστασία που χρειάζονται και ότι οι εργαζόμενοι στην πλατφόρμα αναγνωρίζονται ως εργαζόμενοι. Ορισμένα μέτρα αποτελούν ήδη μέρος αυτού του σχεδίου δράσης, όπως το ανακοινωθέν νομικό μέσο για έναν ελάχιστο μισθό και συλλογικές διαπραγματεύσεις, την πρόσβαση στην κοινωνική προστασία, τη μείωση των διαφορών στις αμοιβές των φύλων ή την εφαρμογή του Σύσταση για την πρόσβαση στην κοινωνική προστασία. Εξάλλου, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή ανακοίνωσε έναν επικείμενο κανονισμό σχετικά με τους μη τυπικούς εργαζομένους και τους εργαζόμενους σε εταιρείες πλατφόρμας.

Οι τεχνολογικές, πράσινες και δημογραφικές μεταβάσεις αλλάζουν τον παραγωγικό ιστό της ΕΕ, αλλά οι εργαζόμενοι σπάνια προστατεύονται από τις δυσμενείς επιπτώσεις που μπορεί να έχουν αυτές οι αλλαγές στις ατομικές τους θέσεις. Τα περισσότερα κράτη μέλη δεν καταγράφουν πρόοδο. απαιτούνται πιο αποτελεσματικά μέτρα που διασφαλίζουν πιο δίκαιες μεταβάσεις για την ενίσχυση των συλλογικών και ατομικών δικαιωμάτων των εργαζομένων που εμπλέκονται σε τεχνολογικές ή πράσινες μεταβάσεις. Αυτά μπορεί να περιλαμβάνουν:

• το δικαίωμα λήψης επαγγελματικής κατάρτισης ή επικύρωσης δεξιοτήτων για εργαζόμενους που εργάζονται;
• το δικαίωμα λήψης ένα πακέτο ALMP κατά τη διάρκεια επαγγελματικών μεταβάσεων;
• an υποχρέωση του εργοδότη να διαπραγματευτεί σχέδια μετάβασης για την πρόβλεψη αλλαγών και τον καθορισμό στρατηγικών που διασφαλίζουν τα επίπεδα απασχόλησης και περιορίζουν τις εξωτερικές επιπτώσεις και τις αρνητικές επιπτώσεις στην αλυσίδα εφοδιασμού.
• το δικαίωμα ενημέρωσης και διαβούλευσης των συνδικαλιστικών οργανώσεων σε περίπτωση αποφάσεων που αφορούν περισσότερα από 5 άτομα, σε μία ή περισσότερες χώρες, καθώς και την υποχρέωση έναρξης διαπραγματεύσεων με αντιπροσωπευτικά συνδικάτα σε περίπτωση αποφάσεων που συνδέονται με τεχνολογικές ή περιβαλλοντικές μεταβάσεις που επηρεάζουν τη θέση εργασίας περισσότερων από 5 ατόμων.
• Σχέδια μετάβασης των ΜΜΕ σε τοπικό επίπεδο, που καλύπτουν μια περιοχή ή έναν όμιλο εταιρειών.

Δράσεις που αποσκοπούν στην επίτευξη ανοδικής σύγκλισης στις συνθήκες διαβίωσης και εργασίας

1. Αξιολόγηση του εθνικού και κοινοτικού κεκτημένου με βάση νέες μορφές εργασίας και προετοιμασία για το μέλλον της εργασίας, όπως στην αρχή 5.

Αρχή 8

Ο κοινωνικός διάλογος αποτελεί προϋπόθεση για αξιοπρεπή εργασία και δίκαιους μισθούς και αποτελεί βασική αρχή του ευρωπαϊκού πυλώνα κοινωνικών δικαιωμάτων. Στο πλαίσιο της εφαρμογής του σχεδίου δράσης του πυλώνα, η ETUC υπογραμμίζει ότι ο αποτελεσματικός κοινωνικός διάλογος απαιτεί από τους κοινωνικούς εταίρους να διαθέτουν επαρκείς πόρους και εμπειρογνωμοσύνη για τη διαπραγμάτευση και την εφαρμογή συμφωνιών. Η υποστήριξη ανάπτυξης ικανοτήτων είναι το κλειδί και η ανάκαμψη από την άνευ προηγουμένου κρίση COVID-19 θα απαιτήσει ισχυρές οργανώσεις κοινωνικών εταίρων. Επιπλέον, τα προνόμια του κοινωνικού διαλόγου πρέπει να διατηρηθούν και για τις δύο πλευρές της βιομηχανίας, και αυτό σημαίνει ότι η Επιτροπή πρέπει να δώσει προτεραιότητα στις διαβουλεύσεις με τους κοινωνικούς εταίρους σε σχέση με τις δημόσιες διαβουλεύσεις και πρέπει να εγγυηθεί ότι τα συνδικάτα συμπεριλαμβάνονται ως εκπρόσωποι για την πλευρά της εργασίας. Ομοίως, ο διάλογος της κοινωνίας των πολιτών δεν πρέπει να συγχέεται με τον κοινωνικό διάλογο, ο διάλογος της κοινωνίας των πολιτών πρέπει να προωθείται αλλά όχι με τρόπο που υπονομεύει τα συνδικάτα ή τον διμερή κοινωνικό διάλογο. Ο κοινωνικός διάλογος διαδραματίζει κεντρικό ρόλο στην ενίσχυση των κοινωνικών δικαιωμάτων και στην ενίσχυση της βιώσιμης και χωρίς αποκλεισμούς ανάπτυξης. Οι ευρωπαίοι κοινωνικοί εταίροι πρέπει να διαδραματίσουν ρόλο στην επιδίωξη και την εφαρμογή του ευρωπαϊκού πυλώνα κοινωνικών δικαιωμάτων, σύμφωνα με την αυτονομία και τα προνόμιά τους. Επιπλέον, είναι σημαντικό το σχέδιο δράσης να υποστηρίζει τον Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Διάλογο και τα αποτελέσματά του. Οι ευρωπαίοι κοινωνικοί εταίροι μπορούν να συμβάλουν στην καθιέρωση ελάχιστων δικαιωμάτων και στην ενίσχυση της κοινωνικής διάστασης της ενιαίας αγοράς μέσω θέσεων σε επίπεδο ΕΕ, από κοινού ανάλυση και, όταν είναι επιθυμητό, ​​να υπογράψουν αυτόνομες συμφωνίες που αποσκοπούν επίσης στον καθορισμό της δημιουργίας και της λειτουργίας καινοτόμων εργαλείων και νομοθεσίας της ΕΕ. Ο ρόλος του Κοινωνικού Διαλόγου στα πρώιμα, ενδιάμεσα και στάδια εφαρμογής της πολιτικής και της νομοθετικής ανάπτυξης πρέπει να εξελιχθεί σε μια προβλέψιμη και εγγυημένη διαδικασία και χρειαζόμαστε μια εγγύηση των προνομίων του συνδικάτου ως κοινωνικού εταίρου που εκπροσωπεί τους εργαζόμενους.

Ο Δείκτης Συμμετοχής των Συνδικάτων της ETUC για το Εξάμηνο της ΕΕ δείχνει ότι οι προσπάθειες που αποσκοπούν στον καθορισμό του δικαιώματος συμμετοχής των κοινωνικών εταίρων στο Εξάμηνο της ΕΕ δεν αποφέρουν αποτελέσματα. Αφορά ιδιαίτερα την εθνική διάσταση του Ευρωπαϊκού Εξαμήνου. Ένας ευρωπαϊκός κανόνας (πιθανώς μέσω νέας οδηγίας ή μέσω τροποποιήσεων του κανονισμού 1466/1997) θα μπορούσε να θεσπίσει υποχρέωση για τις εθνικές κυβερνήσεις να συμβουλεύονται τους κοινωνικούς εταίρους στο ορόσημο του εξαμήνου μαζί με ορισμένα ποιοτικά κριτήρια όπως ο κατάλληλος χρόνος, το κατάλληλο επίπεδο διαλόγου, ουσιαστική πρόσβαση σε πληροφορίες και διασφάλιση υλικής και άυλης ικανότητας των κοινωνικών εταίρων.

Η συμμετοχή των εργαζομένων στις διαδικασίες λήψης αποφάσεων της εταιρείας κινδυνεύει λόγω της εταιρικής κινητικότητας εντός της ενιαίας αγοράς. Τα στοιχεία δείχνουν ότι οι εταιρικές αποφάσεις λαμβάνονται συχνά για να αποφευχθεί η συμμετοχή των εργαζομένων. Για παράδειγμα, οι αδυναμίες της εθνικής νομοθεσίας για τη μεταφορά των οδηγιών της ΕΕ και, ειδικότερα, της αναδιατυπωμένης οδηγίας EWC, εμποδίζουν τα δικαιώματα ενημέρωσης και διαβούλευσης. Οι κυρώσεις που προβλέπονται στην εθνική νομοθεσία είναι σπάνια αναλογικές, αποτελεσματικές και αποτρεπτικές. Τα δικαιώματα ενημέρωσης και διαβούλευσης δεν επιτρέπουν τη συμμετοχή και την προστασία των εργαζομένων. Η νομοθεσία της ΕΕ πρέπει να προκαλέσει ανοδική σύγκλιση στην Ευρώπη.

Σύμφωνα με την αρχή 8, πρέπει να υποβληθεί μια υπόθεση για το δικαίωμα των εργαζομένων (ανεξάρτητα από τη φύση της σύμβασης εργασίας τους) να διαπραγματεύονται συλλογικά. Το δικαίωμα στις συλλογικές διαπραγματεύσεις είναι θεμελιώδες δικαίωμα και αναγνωρίζεται ως τέτοιο από την ΕΕ. Οι συλλογικές συμβάσεις για τα κοινωνικά οφέλη επιφέρουν ισότητα, ισότιμους όρους και κοινωνική πρόοδο, οι οποίες καλύπτουν μη τυπικούς εργαζομένους και εργαζόμενους σε εταιρείες πλατφόρμας (συμπεριλαμβανομένων των αυτοαπασχολούμενων) πρέπει να θεωρηθεί ότι δεν εμπίπτει πλήρως στο πεδίο εφαρμογής του άρθρου 101 ΣΛΕΕ και των εθνικών κανόνων ανταγωνισμού. Η νομοθεσία της ΕΕ περί ανταγωνισμού και οι εθνικοί κανόνες ανταγωνισμού πρέπει να ερμηνεύονται υπό το φως των θεμελιωδών δικαιωμάτων, αναγνωρίζοντας το δικαίωμα συλλογικών διαπραγματεύσεων για όλους τους εργαζόμενους, τους άτυπους και τους εργαζόμενους στην πλατφόρμα (συμπεριλαμβανομένων των αυτοαπασχολούμενων).

Δράσεις που αποσκοπούν στην επίτευξη ανοδικής σύγκλισης στις συνθήκες διαβίωσης και εργασίας

1. Επενδύστε στον κοινωνικό διάλογο για να βελτιώσετε τον διατομεακό και τομεακό κοινωνικό διάλογο σε ευρωπαϊκό επίπεδο για να αναπτύξετε τις ικανότητες των κοινωνικών εταίρων να διαπραγματεύονται και να αλληλεπιδρούν με τα μέλη τους, συμπεριλαμβανομένου ενός ψηφιακού περιβάλλοντος.
2. Να εκδώσει σαφείς, διαφανείς και εγγυημένους κανόνες, με την πλήρη συμμετοχή των κοινωνικών εταίρων, τους οποίους μπορεί να επικαλεστεί όταν πρόκειται για τις ενέργειες που θα αναλάβει η Επιτροπή για την υποβολή συμφωνιών κοινωνικών εταίρων για έγκριση σε δεσμευτικές μορφές
3. Σεβαστείτε τα προνόμια των συνδικάτων ως κοινωνικού εταίρου που εκπροσωπεί τους εργαζομένους
4. Υποστήριξη των κοινωνικών εταίρων για την εφαρμογή αυτόνομων συμφωνιών-πλαισίων μέσω ειδικής χρηματοδότησης που συνδέεται με τις συμφωνίες
5. Παρέχετε ειδική οικονομική υποστήριξη στους Κοινωνικούς Συνεργάτες για την αντιμετώπιση της κρίσης COVID-19, ώστε να μπορούν να διαδραματίσουν τον πλήρη ρόλο τους στην ανάκαμψη.
6. Ενίσχυση του δικαιώματος των εργαζομένων να διαπραγματεύονται συλλογικά τερματίζοντας τις πρακτικές αποτυχίας των συνδικάτων και μέσω διαδικασιών δημοσίων συμβάσεων που αναθέτουν μόνο συμβάσεις σε εταιρείες που εφαρμόζουν συλλογική σύμβαση.
7. Αύξηση πόρων στο ΠΔΠ για την κατάρτιση των αντιπροσωπευτικών οργάνων των εργαζομένων. Αύξηση πόρων για πρωτοβουλίες για την υποστήριξη της ίδρυσης και της σωστής λειτουργίας των EWC και άλλων διακρατικών φορέων για ενημέρωση και διαβούλευση με τους εργαζομένους.

Αρχή 9

Ως μέρος της ευρύτερης καταπολέμησης των διακρίσεων λόγω φύλου, η ισορροπία μεταξύ επαγγελματικής και προσωπικής ζωής είναι μία από τις προκλήσεις του αιώνα. Ενώ η θέση των γυναικών στην αγορά εργασίας επιδεινώνεται, οι λαϊκιστικές δυνάμεις κλείνουν τα μάτια στη δυσκολία που αντιμετωπίζουν οι γυναίκες στην αγορά εργασίας και στην κοινωνία. Καινοτόμες λύσεις εντός και χωρίς τη σχέση εργασίας μπορεί να υποστηρίξουν τα νοικοκυριά και να αυξήσουν τις ίσες ευκαιρίες μεταξύ των εργαζομένων μελών μιας οικογένειας. Η παρακολούθηση SDG είναι ιδιαίτερα αποτελεσματική στον εντοπισμό αυτών των μειονεκτημάτων βάσει φύλου.

Είναι σημαντικό να παρακολουθείτε το εφαρμογή της οδηγίας για την ισορροπία μεταξύ εργασίας και ζωής, παροχή καθοδήγησης σε κοινωνικούς εταίρους και ενθάρρυνση διεπαγγελματικών συμφωνιών που μειώνουν το χρόνο που απαιτείται για τη μεταφορά της οδηγίας. Ο "Εργαλειοθήκη ETUC για την εφαρμογή και τη μεταφορά της οδηγίας για την ισορροπία μεταξύ επαγγελματικής ζωής"- οδηγίες για συνεργάτες της ETUC - θα μπορούσαν να είναι χρήσιμες σε αυτήν τη φάση.

Η εμπειρία της πανδημίας Covid19 πρέπει να ενθαρρύνει το επένδυση στη δημόσια φροντίδα και στις κοινωνικές υπηρεσίες, προκειμένου να επιτρέψουν στις γυναίκες να συμμετέχουν ενεργά στην αγορά εργασίας. Επιπλέον, οι κοινωνικοί εταίροι θα πρέπει να παρακολουθούν ότι οι εθνικές νομοθεσίες προβλέπουν ευέλικτες εργασιακές ρυθμίσεις και θα πρέπει να έχουν την εξουσία να διαπραγματεύονται προκειμένου να διασφαλίζουν ότι αυτές πραγματοποιούνται χωρίς καμία επιζήμια συνέπεια στη σταδιοδρομία των γυναικών ή στα επίπεδα των αμοιβών.

Το εξάμηνο της ΕΕ θα μπορούσε να διερευνήσει πρακτικές της ΕΕ που χρηματοδοτούν μέσα ισορροπίας μεταξύ επαγγελματικής και προσωπικής ζωής (π.χ. δημόσια μέσα και συλλογικά μέτρα διαπραγμάτευσης) για να προκαλέσει ανοδική σύγκλιση. Αυτή η Αρχή θα συνδεθεί με την καινοτομία στην εργατική νομοθεσία όπως η κυριαρχία του χρόνου εργασίας, οι εγγυήσεις παιδικής μέριμνας και οι δίκαιες μεταβάσεις προς συμβάσεις εργασίας αορίστου χρόνου και πλήρους απασχόλησης.

Δράσεις που αποσκοπούν στην επίτευξη ανοδικής σύγκλισης στις συνθήκες διαβίωσης και εργασίας

1. Ανταλλαγή πρακτικών της ΕΕ για τη χρηματοδότηση μέσων ισορροπίας μεταξύ επαγγελματικής και προσωπικής ζωής (δημόσια μέσα και συλλογικά μέτρα διαπραγμάτευσης)
2. Το εξάμηνο της ΕΕ πρέπει να παρακολουθεί: (i) τη συμμετοχή των γυναικών στην αγορά εργασίας και να παρέχει ανάλυση για την πλήρη ή μερική απασχόληση · (ii) γυναίκες και άνδρες που δεν εργάζονται λόγω ευθύνης φροντίδας.
3. Να αναπτύξει και να παρακολουθήσει τους δεσμούς μεταξύ των δημόσιων επενδύσεων στην εκπαίδευση και την κατάρτιση, τις πολιτικές και τις υπηρεσίες ενεργοποίησης και την απασχόληση των γυναικών · χρησιμοποιήστε τον δείκτη ισότητας των φύλων.
4. Υποστήριξη και ενθάρρυνση των κοινωνικών εταίρων να διαπραγματευτούν / συνάψουν συμφωνίες εφαρμογής της οδηγίας WLB. Αναπτύξτε εργαλεία και εκπαίδευση για συλλογική σύμβαση για μέτρα που σχετίζονται με την ισορροπία μεταξύ επαγγελματικής και προσωπικής ζωής

Αρχή 10

Το COVID-19 είναι η μεγαλύτερη πρόκληση για την υγεία, την οικονομική και την κοινωνία στην ιστορία της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Η διάσταση του Επαγγελματική Ασφάλεια και Υγεία (OSH) αποτελεί θεμελιώδες μέρος της ευρωπαϊκής στρατηγικής για τον περιορισμό της εξάπλωσης του ιού και για τη διατήρηση οικονομικών δραστηριοτήτων. Έχουν εφαρμοστεί πολυάριθμα εθνικά μέτρα για την καταπολέμηση της εξάπλωσης του COVID-19, συμπεριλαμβανομένων και εκείνων που εμφανίζονται σε χώρους εργασίας και μετακινούνται στην εργασία.

Από το ξέσπασμα του COVID-19, οι εργαζόμενοι σε πολλούς τομείς (οι περισσότεροι από τους οποίους ήταν γυναίκες) συνέχισαν να βρίσκονται φυσικά στο χώρο εργασίας, στην πρώτη γραμμή, καταπολεμώντας τον ιό, όπως στην υγειονομική περίθαλψη, στη βιομηχανία καθαρισμού και στο λιανικό εμπόριο. Στο πλαίσιο ενός δεύτερου κύματος μετάδοσης, οι κυβερνήσεις έχουν αφήσει κατά μέρος τα μέτρα κλειδώματος και έχουν καθιερώσει μια ελεγχόμενη επανάληψη της εργασίας και την πρόσβαση στον χώρο εργασίας. Η επιτυχία της στρατηγικής εξόδου από την ΕΕ θα εξαρτηθεί σε μεγάλο βαθμό από την προώθηση αποτελεσματικών πολιτικών κατάλληλων για την OSH.

Τα μέτρα επαγγελματικής ασφάλειας και υγείας, μέσω νομοθεσίας ή συλλογικών συμβάσεων, προσφέρουν πρακτική υποστήριξη για την επιστροφή στο χώρο εργασίας. Η συμμετοχή των συνδικάτων στην ανάπτυξη τέτοιων μέτρων είναι βασική. Τα κατάλληλα προληπτικά μέτρα από τους εργοδότες θα βοηθήσουν στην επίτευξη ασφαλούς και υγιούς επιστροφής στον χώρο εργασίας, μετά τον μετριοπάθεια των μέτρων περιορισμού, και ιδίως των μέτρων φυσικής απόστασης και της διαθεσιμότητας εξοπλισμού ατομικής προστασίας. Συμβάλλουν επίσης στην εξάλειψη της μετάδοσης του COVID-19.

Δράσεις που αποσκοπούν στην επίτευξη ανοδικής σύγκλισης στις συνθήκες διαβίωσης και εργασίας

1. Ανάπτυξη και εφαρμογή στρατηγικής για τη μηδενική ανοχή των θανατηφόρων ατυχημάτων και την πρόληψη των εργατικών ατυχημάτων. «Όραμα μηδενικών θανατηφόρων ατυχημάτων» στην επικείμενη στρατηγική της ΕΕ για την OSH.
2. Χαρτογράφηση του ρόλου των εκπροσώπων των εργαζομένων και αξιολόγηση της αποτελεσματικότητας των συνδικαλιστικών δικαιωμάτων για την εξασφάλιση της πραγματικής επιβολής της νομοθεσίας της ΕΕ για την Ε & Α στο χώρο εργασίας.
3. Ανάπτυξη μιας ενιαίας / ενιαίας τυποποιημένης μεθοδολογίας και ενός κοινού συστήματος πληροφοριών στην ΕΕ σχετικά με: αναφορά επαγγελματικών ατυχημάτων, πληροφορίες σχετικά με συστήματα ασφάλισης για επαγγελματικά ατυχήματα και ασθένειες και ανταλλαγή ορθών πρακτικών.